بشارت رحمت (قرآن)خداوند در قرآن برخی مؤمنان را به رحمت الهی، بشارت داده است. ۱ - بشارت رحمت به مؤمنان مجاهدبشارت رحمت، مقام رضا و بهشت، به مؤمنان جهادكننده با جان و مال خويش: «الذین ءامنوا وهاجروا وجـهدوا فی سبیل الله بامولهم وانفسهم اعظم درجة عند الله واولـئک هم الفآئزون• یبشرهم ربهم برحمة منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم؛کسانی که ایمان آورده و هجرت کرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌اند نزد خدا مقامی هر چه والاتر دارند و اینان همان رستگارانند. پروردگارشان آنان را از جانب خود به رحمت و خشنودی و باغهایی(در بهشت) که در آنها نعمتهایی پایدار دارند مژده می‌دهد.» ۲ - بشارت رحمت به مؤمنان مهاجربشارت به مؤمنان مهاجر، برای برخورداری از رحمت، رضوان و بهشت خداوند: «الذین ءامنوا وهاجروا وجـهدوا فی سبیل الله بامولهم وانفسهم اعظم درجة عند الله واولـئک هم الفآئزون• یبشرهم ربهم برحمة منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم؛کسانی که ایمان آورده و هجرت کرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌اند نزد خدا مقامی هر چه والاتر دارند و اینان همان رستگارانند. پروردگارشان آنان را از جانب خود به رحمت و خشنودی و باغهایی(در بهشت) که در آنها نعمتهایی پایدار دارند مژده می‌دهد.» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۵۷، برگرفته از مقاله «بشارت رحمت». |